14 februari

Donderdag 14 februari

Vandaag had ik lekker een vrije dag dus ik heb geprobeerd uit te slapen. Dat lukte niet echt want de rest van de familie had natuurlijk wel een gewone dag dusja die gingen wel allemaal vroeg uit de veren. Ik heb vanmorgen eerst lekker ontbeten en mijn survivalpakket voor de dag samengesteld dat bestond uit:
- 1 kaart van rennesoy
- 4 boterhammen
- 1 telefoon
- 1 paspoort
- 1 portemonnee
- 1 flesje water
- 2 handschoenen en 1 muts
en…natuurlijk mijn fototoestel waarmee ik weer prachtige plaatjes heb kunnen maken. Ik heb om kwart voor tien de bus naar Vikevag genomen en daar was ik een half uurtje later. Vandaar begint een hele mooie wandeling door de bergen. Tenminste ze hebben mij verteld dat het heel mooi is. Maar…ik ben natuurlijk wel nog steeds ik dus het kan niet in één keer goed gaan…Allereerst had ik nogal problemen met de goede weg vinden. En dat is heel leuk als alles heeeel steil omhoog loopt dus ja, toen was ik eindelijk helemaal boven. Kon ik niet meer verder dus ik weer terug naar beneden…Is goed voor mijn conditie dacht ik toen.

Ik de volgende weg gepakt, dat was de goede maar toen ik daar helemaal boven was (eindelijk) was het super mistig en zag ik dus geen snars meer. Ik dacht naja dan ga ik maar weer naar beneden en loop ik daar nog wel wat langs de zee. Dus zo gezegd zo gedaan en toen ben ik van Vikevag naar Dale gelopen. Dat is ongeveer 4 kilometer. Ik heb onderweg even twee van de vier boterhammetjes naar binnengewerkt en zo kon ik met nieuwe energie weer verder lopen. Ik heb even mijn kaart er bij gepakt en vanuit Dale kon je ook dezelfde wandeling maken alleen dan de andere kant op (wat een verrassing…). Dus ik dacht..nou dan doe ik dat maar, het was inmiddels alweer wat lekkerder weer dus ik vol goede moed de bordjes volgen.

Toen ik een bordje tegenkwam dacht ik echt dat ze gek waren geworden en dat de peilen de verkeerde kant op stonden ofzo want ze stuurden me een grasveld op…Maargoed ik denk nou…dan ben ik ook wel gek en ga ik gewoon dat grasveld op. Ze waren toch niet gek geworden en langzaamaan ontdekte ik al wat paden in dat gras. Het ging wel net zoals bij alle wegen steil omhoog maar wel met een ontzettend mooi uitzicht.

Het enige jammere was wel dat het gras nogal nat was en mijn schoenen toch niet helemaal waterdicht blijken te zijn….Maargoed ik smelt niet van een paar natte voeten dus ik ben gewoon stevig doorgelopen. Het was net als we vroeger in Frankrijk ook deden met wandelen (en waar ik dan altijd zo’n hekel aan had) De rode ‘paaltjes’ volgen of af en toe was de punt van een steen rood geverfd. Ik heb echt ontzettend mooie natuur gezien daar, het is gewoon niet op foto vast te leggen of uit te leggen hoe mooi het hier is. Prachtige uitzichten en helemaal bovenaan een onwijs groot meer!

Maar ik zei al, ik ben nog steeds ik dus er moest een moment komen dat ik geen rode paaltjes meer kon vinden. Het werd al steeds lastiger want boven op de berg werd alles al natter en natter en werd het een soort moeras leek het wel. Ik zakte constant met heel m’n voeten onder water maargoed zolang ik nog naar de rode paaltjes kon liep ik gewoon door.

En toen kwam ik bij nog een meer en zag ik nergens meer rode paaltjes of stenen. Maar….geen paniek er waren gelukkig twee hele aardige Noren in de buurt die net hun hond aan het uitlaten waren. Wat bleek nou…moest je ergens naar beneden lopen…nou dat had ik dus nooit gevonden in mijn eentje. Maar ik mocht die vriendelijke mannen volgen. Toen heb ik geen foto’s meer genomen omdat die mensen zo hard liepen dat ik alleen maar bezig was met kijken waar ik mijn voeten neer moest zetten en zelfs dat ging nog niet helemaal goed. Ik loop gewoon midden een modderpoel in…en ja als je dan je veters niet strikt maar gewoon in je schoenen stopt wat gebeurt en dan? Juist dan loop jij verder terwijl je schoen daar nog in de modder staat….Helaas maargoed ik mijn schoen weer uit de modder gevist en weer dapper verder gelopen.

Uiteindelijk kwamen we bij een verharde weg en kon ik weer gewoon lopen…ondertussen had ik al 3 uur achterelkaar gelopen denk ik dus ik was al behoorlijk moe. Die man vroeg waar ik heen moest dus ik zei waar ik ‘woonde’ en dat was (volgens die man) ongeveer een kwartiertje lopen als ik de weg maar zou volgen. Nou dat kwartiertje werden er 5….Dus ik had toch beter de bus terug kunnen pakken…Maargoed uiteindelijk was ik om 3 uur weer thuis, helemaal nat/koud en ontzettend moe…Ik ben ook lekker even op bed gaan liggen en heb daar nog wat tv gekeken op uitzendinggemist.nl

Het was wel een ontzettend mooie tocht en ik ga zeker nog meer wandelen daar, als het wat droger en warmer is. Dan gaat het vast beter en wat minder modderig. Vanavond hebben we aardappels (deze keer wel geschild gelukkig..) met wortels/koolrapen en allerlei soorten vlees gegeten. Ik had eigenlijk niet zoveel honger dus ik heb wel wat op maar niet zoveel…Ook hebben ze hier soort ja…wat zijn het eigenlijk….meelballen ofzo, ik weet niet precies ze smaken wel lekker maar ze vullen ook wel heel erg. Na het eten hadden we nog chocolaatjes die ‘Oma’ mee had genomen maar daar heb ik er maar ééntje van op want ik zat propjes vol.

Ik ga vanavond lekker vroeg naar bed om morgen weer lekker uitgerust te zijn denk ik. Ik weet niet of er morgen wat in de kas te doen is maar dat hoor ik vast vanavond nog wel. Morgen komt wel het ‘nieuwe meisje’ dus ik heb wel zin in morgen! Ik ben hier alweer twee weken…Kan het me haast niet voorstellen!